Historia
Straż Honorowa Niepokalanego Serca Maryi powstała w 1912 r. w klasztorze Sióstr Matki Bożej Miłości w Becançon, we Francji, na wzór działającej już wcześniej Straży Honorowej Najświętszego Serca Jezusa. Inspiratorem dzieła był o. Dauphin, ówczesny generał OO. Eudystów. Opracowaniem ustaw i jego rozkrzewianiem zajęła się s.Maria Larcher, która poświęciła temu dziełu resztę swego życia. Do Polski Straż Honorową Niepokalanego Serca Maryi sprowadziły Siostry Wizytki z Jasła w 1937 roku. W ich klasztorze znajduje się Centrala Straży w Polsce z prawem kanonicznego agregowania nowych kół Arcybractwa.
Członkowie Straży czczą Niepokalane Serce Maryi ożywiając w sobie żarliwe i autentyczne nabożeństwo do Matki Bożej, by z Nią przeżywać własne życie i z Nią współdziałać w zdobywaniu dusz, aby we wszystkich sercach królował Jej Syn, Jezus Chrystus.
Obowiązki członków
Należący do Arcybractwa obierają sobie dowolną godzinę dnia lub nocy i ofiarują ją na zawsze Niepokalanemu Sercu Maryi. Jest to tzw. godzina straży, w czasie której wszystkie spełniane czynności (modlitwa, praca, rozmowa, rozrywka) wykonuje się w zjednoczeniu z Sercem Maryi w duchu wynagrodzenia oraz w intencji: Przyjdź królestwo Twoje przez królestwo Maryi - hasło polskiej Straży Honorowej. W dniu wstąpienia do Straży odmawia się akt osobistego poświęcenia się Sercu Maryi, który powinno się często ponawiać. Członkowie Straży, o ile mogą, starają się w pierwsze soboty miesiąca uczestniczyć we Mszy św. i przyjmować Komunię św. wynagradzającą, a także odmówić akt wynagradzający Niepokalanemu Sercu Maryi.
